مسأله  : اگر كسى به يكى از اسامى خداوند عالم مانند «خدا» و «الله» قسم بخورد كه كارى را انجام دهد، يا ترك كند; مثلاً سوگند بخورد كه دو ركعت نماز بخواند، واجب است به آن عمل كند.
مسأله  : اگر عمداً به سوگندى كه خورده است عمل نكند، بايد كفّاره بدهد و كفّاره آن يكى از اين سه چيز است:
* آزاد كردن يك برده.
* سير كردن ده فقير.
* پوشاندن ده فقير.
و اگر هيچكدام از اين ها را نتواند انجام دهد، بايد سه روز پى در پى روزه بگيرد.
مسأله  : كسى كه قسم مى خورد، اگر حرف او راست باشد، قسم خوردن او مكروه است و اگر دروغ باشد، حرام و از گناهان بزرگ است.

مسأله  : اگر كسى به يكى از اسامى خداوند عالم مانند «خدا» و «الله» قسم بخورد كه كارى را انجام دهد، يا ترك كند; مثلاً سوگند بخورد كه دو ركعت نماز بخواند، واجب است به آن عمل كند.
مسأله  : اگر عمداً به سوگندى كه خورده است عمل نكند، بايد كفّاره بدهد و كفّاره آن يكى از اين سه چيز است:
* آزاد كردن يك برده.
* سير كردن ده فقير.
* پوشاندن ده فقير.
و اگر هيچكدام از اين ها را نتواند انجام دهد، بايد سه روز پى در پى روزه بگيرد.
مسأله  : كسى كه قسم مى خورد، اگر حرف او راست باشد، قسم خوردن او مكروه است و اگر دروغ باشد، حرام و از گناهان بزرگ است.